• Στις κυήσεις υψηλού κινδύνου ( π.χ δίδυμες κυήσεις, σάκχαρο κύησης, υπέρταση κύησης) ο κίνδυνος λοίμωξης της εγκύου είναι αυξημένος.
• Δεν γίνεται κάθετη μετάδοση του ιου , διότι ο ιος δεν διαπερνά τον εμβρυοπλακουντιακό φραγμό.
• Το αμνιακό υγρό είναι στείρο μικροβίων και του ιου.
• Ο covid -19 δεν ανιχνεύεται στο μητρικό γάλα μέχρι στιγμής. Εννοείται ότι η λεχώνα πρέπει να ακολουθεί τους κανόνες υγιεινής που ακολουθούμε όλοι ( μάσκα και καλό πλύσιμο των χεριών).
• Τα συμπτώματα σε έγκυο θετική στον covid είναι τα ίδια με τον υπόλοιπο πλυθησμό.
• Ως επιπλοκή της λοίμωξης covid θεωρείται η ρήξη των υμένων ( σπάσιμο των νερών) σε ποσοστό 20 % και μη φυσιολογικό NST- Καρδιοτοκογράφημα σε ποσοστό 12%
• Ένδειξη καισαρικής τομής 90%
• Ο θηλασμός δεν επιτρέπεται , μόνο η άντληση του μητρικού γάλακτος με θήλαστρο.
• Κυοφορούσες με ήπια συμπτώματα πρέπει να απομονώνονται στο σπίτι.
• Σταματάμε τον κεντρικό κλιματισμό σε δωμάτιο με θετική έγκυο στον covid, διότι μπορεί να υπάρξει μετάδοση του ιου και σε άλλους χώρους.
• Δεν επιτρέπονται συνοδοί στον τοκετό.

 

 

 

 

 

Παρακολουθούμε από κοντά τις εξελίξεις σχετικά με τον νέο ιό και μαθαίνουμε κάθε μέρα περισσότερες πληροφορίες για να μπορέσουμε να περάσουμε μέσα από όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση με τις λιγότερες επιπτώσεις για την υγεία όλων μας.

 

από τον  Μαιευτήρα-Χειρουργό Γυναικολόγο Κυρούση Π. Γρηγόρη

 

Οι όροι κλιμακτήριος και εμμηνόπαυση υποδηλώνουν δύο καταστάσεις της ζωής της γυναίκας που συνδέονται μεταξύ τους αλλά έχουν διαφορετική έννοια.

Ο όρος κλιμακτήριος σημαίνει τη χρονική περίοδο της μετάβασης της γυναίκας από την αναπαραγωγική στη μη αναπαραγωγική περίοδο της ζωής της.

Εμμηνόπαυση σημαίνει το τέλος της φυσιολογικής λειτουργίας των ωοθηκών.

Σήμερα η μέση ηλικία εμφάνισης της εμμηνόπαυσης στις δυτικές κοινωνίες είναι τα 52 χρόνια.  Στο 25% των γυναικών η εμμηνόπαυση λαμβάνει χώρα πριν το 45ο έτος της ηλικίας και στο 25% μετά το 50ο, το υπόλοιπο 50% μεταξύ 45 και 50 ετών. Δηλαδή μια γυναίκα στη σημερινή εποχή αναμένεται να ζήσει τουλάχιστον άλλα 25-30 χρόνια μετά την εμμηνόπαυση και αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 1/3 της ζωής της.

Τα περισσότερα συμπτώματα κλιμακτηρίου και εμμηνόπαυσης οφείλονται στην ελάττωση των οιστρογόνων.  Θα μπορούσε να απαριθμήσει κανείς δεκάδες συμπτώματα που αποδίδονται στην κλιμακτήριο και εμμηνόπαυση. Φαίνεται όμως πως τα πρωταρχικά παθολογικά στοιχεία είναι :

• Οι εξάψεις ( hot flashes)
• Η ξηρότητα- ατροφία του κόλπου, ατροφία της ουρήθρας και τμήματος της ουροδόχου κύστεως
• Οστεοπόρωση

Οι καπνίστριες εμφανίζουν εντονότερα κλιμακτηριακά συμπτώματα σε σύγκριση με γυναίκες που δεν καπνίζουν.

Ο μηχανισμός για την εμφάνιση των αγγειοκινητικών διαταραχών δεν είναι γνωστός. Υποστηρίζεται ότι η ελάττωση των οιστρογόνων στο κεντρικό νευρικό σύστημα, που είναι ιστός στόχος για τα οιστρογόνα, προκαλεί ποσοτικές αλλαγές προσταγλαδινών και κατεχολαμινών οι οποίες προκαλούν τοπική αγγειοδιαστολή, δηλαδή αίσθημα θερμότητας. Η απελευθέρωση νορεπινεφρίνης ( κατεχολαμίνες) ενεργοποιεί και τα θερμορυθμιστικά κέντρα στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Συνέπεια αυτού, η περιφερική αγγειοδιαστολή, αύξηση του ρυθμού των καρδιακών παλμών κατά 15 περίπου ανά λεπτό και εφίδρωση με άλλα λόγια αυτό που ονομάζουμε έξαψη.

Η απώλεια του οστίτη ιστού ( οστεοπόρωση ) είναι ταχύτητατη κατά τα 3 πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση, γι’αυτό και η προφυλακτική χορήγηση οιστρογόνων ή φυσικών οιστρογόνων ή μιμητικών οιστρογόνων πρέπει να αρχίζει νωρίς και η προφύλαξη αυτή βοηθάει στην αύξηση της απορρόφησης του ασβεστίου , στην ελάττωση της απώλειας ασβεστίου από τα ούρα και στην ελάττωση απώλειας ασβεστίου από τα οστά. Οι αδύνατες γυναίκες και οι γυναίκες που καπνίζουν είναι περισσότερο επιρρεπείς στην εμφάνιση οστεοπόρωσης. Γυναίκες με αυξημένο σωματικό βάρος και υποδόριο λίπος δεν εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα οστεοπόρωσης.

Η καλή διατροφή και η άσκηση παίζουν το ρόλο τους στη διατήρηση του σκελετικού συστήματος σε καλή κατάσταση.

Όσο η παραγωγή των οιστρογόνων ελαττώνεται, τόσο επιδεινώνεται και η ατροφία του δέρματος, των βλεννογόνων και των γενετικών οργάνων.  Το μέγεθος της μήτρας ελαττώνεται μετά την εμμηνόπαυση. Οι ατροφίες συνοδεύονται από κολπίτιδα, στένωση του κόλπου, δυσπαρεύνια , κνησμός, ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα, δυσουρία, συχνοουρία, επείγουσα και εξ υπερεντάσεως απώλεια ούρων ( stress incontinence, urge incontinence).

Επειδή οι ωοθήκες συνεχίζουν να παράγουν ανδρογόνα κατά την εμμηνόπαυση, ενώ δεν παράγονται οιστρογόνα, παρατηρείται αύξηση των τριχών του άνω χείλους και των παρειών ενώ αραιώνει το τρίχωμα της κεφαλής και της ήβης.

Κλιμακτήριος και εμμηνόπαυση είναι φυσιολογικές καταστάσεις που μπορούμε  με τις σύγχρονες θεραπείες, όχι απαραίτητα φαρμακευτικές ,να βελτιώσουμε την καθημερινότητα της γυναίκας και να της προσφέρουμε μια άριστη ποιότητα ζωής. Η καθοδήγηση από τον γυναικολόγο είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη επιβλαβών καταστάσεων ή συμπτωμάτων στις γυναίκες της ηλικίας αυτής.

Οι έφηβες είναι εξαιρετικά ευαίσθητες σε φλεγμονές από τα Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ). Κάθε μικρόβιο ή σύνδρομο που μεταδίδεται από άτομο σε άτομο είτε με σεξουαλική επαφή είτε μετά από άμεση ή στενή επαφή χαρακτηρίζεται ως ΣΜΝ.

Οι έφηβες υπάγονται σε ομάδα υψηλού ρίσκου για τη μόλυνση και μετάδοση των ΣΜΝ, και αυτό οφείλεται :

• Στο ότι οι έφηβες έχουν ιδιάζουσα σεξουαλική συμπεριφορά (πολλαπλοί σύντροφοι ίδιας ή μεγαλύτερης ηλικίας και μη σταθερή χρήση προφυλακτικού)
• Σε ανατομικούς λόγους (το εκτρόπιο του τραχήλου – φαίνεται στην κολποσκόπηση – προβάλλει εντονότερα στην εφηβική ηλικία και αυτό καθιστά τις έφηβες περισσότερο ευαίσθητες στις λοιμώξεις από γονόκοκκο και χλαμύδια)
• Σε ανοσοβιολογικού λόγους: Οι έφηβες είναι ανοσολογικά «ανώριμες» σε σχέση με τις ενήλικες. Οι πιθανότητες είναι μικρότερες να έχει προκληθεί μόλυνση ΣΜΝ και έτσι να έχουν αναπτύξει αντισώματα, αυτό τις καθιστά πιο επιρρεπείς στις λοιμώξεις όταν έρχονται σε επαφή πρώτη φορά με τα παθογόνα.
• Στην ανεπαρκή εκπαίδευση και ενημέρωση των εφήβων σε θέματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και στη μειωμένη αντίληψη του κινδύνου από τις επιπτώσεις.
• Στα πολλά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι έφηβες μέχρι να πραγματοποιήσουν επίσκεψη στο ιατρείο για αναζήτηση βοήθειας και θεραπείας.
• Σε παράγοντες που εξαρτώνται από την οικογένεια, το σχολείο, τη γειτονιά, την κοινωνία, καθώς και από την προσωπικότητα της εφήβου.

 

Ποια είναι τα Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα:

• χλαμύδια
• Αφροδίσια λεμφοδενοπάθεια, Σύφιλη
• Βουβωνικό κοκκίωμα
• Παρασιτώσεις εφηβαίου
• Έρπης HSV
• Ιός ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV
• Οξυτενή κονδυλώματα HPV
• Μεγαλοκυτταρικός ιός MCV
• Σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας

Συχνά τα ΣΜΝ διατρέχουν τη λοιμογόνο πορεία τους, αδιάγνωστα ή υποκλινικά, χωρίς συμπτώματα. Η καθυστερημένη διάγνωση και θεραπεία των ΣΜΝ μπορεί να έχει σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην αναπαραγωγική ικανότητα των εφήβων. Επίσης, τα ιογενή «μη ιάσιμα» ΣΜΝ αποτελούν σημαντικό πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας.

 

Προφύλαξη και ενημέρωση των εφήβων

Η πλειονότητα των εφήβων θα πρέπει να ενημερωθεί ότι η μετάδοση των ΣΜΝ γίνεται και από υγιείς φορείς οι οποίοι δεν έχουν σύμπτωμα λόγω της συχνής σιωπηρής πορείας των λοιμώξεων. Για αυτό το λόγο οι έφηβοι θα πρέπει να ενημερώνονται συχνά τόσο από τους γονείς όσο και από καθηγητές για να προφυλάσσονται.

Η διασφάλιση της σεξουαλικής υγείας τους είναι εξαιρετικά σημαντική για την μελλοντική τους ζωή και την αναπαραγωγική τους ικανότητα στο μέλλον. Η χρήση του προφυλακτικού θα πρέπει να είναι μόνιμη και διαρκής και η επίσκεψη στον γυναικολόγο για έλεγχο και ενημέρωση επιβεβλημένη. 

 

Μεγάλες μελέτες στις ΗΠΑ, Ευρώπη και Αυστραλία έδειξαν ότι η άσκηση μειώνει το ρίσκο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.

Σε μια μελέτη 2,500 Αυστραλών που ήταν ηλικίας γύρω στα 50, αυτοί που είχαν κάνει πολύ λίγη φυσική δραστηριότητα αύξησαν τον αριθμό των βημάτων του βαδίσματος τους την ημέρα από 1,000 σε 10,000 βήματα και είχαμε φοβερά αποτελέσματα: 46% λιγότερο ρίσκο θανάτου.

Πολλές μελέτες έδειξαν επίσης σε γυναίκες που κάνουν φυσική δραστηριότητα, γυμναστική, ότι είναι λιγότερο πιθανό να νοσήσουν από καρκίνο του μαστού, καρδιοπάθεια και διαβήτη.

Η καθημερινή (ή η συχνή) άσκηση ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα ο οργανισμός να βρίσκει πιο εύκολα και να πολεμά τα καρκινικά κύτταρα.

Η άσκηση επίσης βοηθάει στη μείωση της κυτταρικής καταστροφής που προκαλείται από φλεγμονή η οποία μπορεί να οδηγήσει και στην κακοήθεια.

Σε γυναίκες που έχουν ήδη διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού, η άσκηση μειώνει τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας όπως ή κόπωση, το άγχος, την κατάθλιψη, που σε πολλές γυναίκες μπορεί να διαρκέσουν και για χρόνια μετά τη θεραπεία. Επίσης, η άσκηση μειώνει τις παρενέργειες από την ορμονοθεραπεία (όπως τους αναστολείς της αρωματάσης)

Κάποιες από τις θεραπείες του καρκίνου του μαστού αυξάνουν το ρίσκο καρδιοπάθειας, μείωση οστικής μάζας, οστεοαρθρίτιδας. Η άσκηση βοηθάει στο να ελαφρύνει αρκετά αυτά τα συμπτώματα, μειώνει σε μεγάλο βαθμό τέτοιου είδους προβλήματα. Μετά από διάγνωση καρκίνου του μαστού, η άσκηση έχει παίξει ρόλο στο να κρατήσει στη ζωή για χρόνια γυναίκες που αλλιώς είχαν χαμηλή πιθανότητα επιβίωσης. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η άσκηση μειώνει το ρίσκο θνησιμότητας από 35 έως και 83%!! Τα νούμερα αυτά είναι εντυπωσιακά!

Το αντίθετο είναι επίσης ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Η γυναίκα που δεν δραστηριοποιείται σε σωματική άσκηση, ανεβάζει το ρίσκο για καρκίνο του μαστού. Μια μελέτη σε 19,000 εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, βρήκε ότι γυναίκες που δεν γυμνάζονταν ή γυμνάζοντας ελάχιστα είχαν 40% υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού από αυτές που γυμνάζονταν αρκετά. Αυτό ανεξάρτητα ακόμα και από το σωματικό τους βάρος!

Ποτέ λοιπόν δεν είναι αργά και για τις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ιδιαίτερα μάλιστα για αυτές, να ξεκινήσουν σωματική άσκηση οποιασδήποτε μορφής και αρεσκείας.

Οι ειδικοί λένε ότι ένα καλό ξεκίνημα είναι 75-150 λεπτά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας κατανεμημένα σωστά. Αργότερα, βάζοντας κάθε φορά μικρούς στόχους, οι δραστηριότητες μπορεί να αυξηθούν στα 150-300 λεπτά την εβδομάδα. Πάντα με τη σωστή διατροφή και υπό την καθοδήγηση των γυμναστών.